Od zarania dziejów we wszystkich kulturach ludzie próbują poznać otaczający ich świat i zasady nim rządzące. Czynią to w większości na potrzeby przetrwania, ale niekiedy także wiedzeni jakąś bezinteresowną potrzebą prawdy, która objawia się w takich nastrojach, jak zdziwienie czy ciekawość. Różnego rodzaju trudności, obiektywne i subiektywne, jakie człowiek natrafia podczas poznawania, prowadzą go ostatecznie do krytycznej refleksji nad granicami i warunkami możliwości poznania jako takiego. Stąd pojawiają się pytania, które eksploruje filozofia, o to, co w ogóle można wiedzieć, gdyby podmiotem poznania był jakiś byt dysponujący o wiele większym potencjałem poznawczym niż człowiek, co mogę wiedzieć jako człowiek, a mianowicie jako gatunek zwierzęcia, ale też osoba obdarzona rozumem, wreszcie, co mogę wiedzieć jako jednostka, żyjąca w danym czasie i miejscu. Podczas debaty pojawią się również pytania o naturę, rodzaje, przedmiot, cel, granice i metodę poznania jako takiego.