Filozofia od zawsze interesowała się miastem. A miasta od zawsze zachęcały swoich mieszkańców do działania i myślenia. Jednym z celów spaceru filozoficznego będzie próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, jak możemy rozumieć i interpretować miasto. Czy potrzebujemy w ogóle takiej interpretacji?Czy możemy od niej uciec? Czy nasze miasta jej potrzebują?Podczas spaceru skupimy się na przestrzeniach rozumienia, przestrzeniach generujących znaczenia i na rozumieniu jako pewnym ruchu w przestrzeni. Pomogą nam w tym francuscy sytuacjoniści.

Uczestnicy spaceru poddadzą się swobodnemu miejskiemu dryfowaniu, wspólnie będą „czytać”, „sprawdzać sobą” przestrzeń; zobaczą fragment Bydgoszczy od strony litery – tekstów jakie generuje fasada, chodnik, witryna i mur, ale też od strony znaczeń jakich dostarczają miejskie szczeliny, pęknięcia, fragmenty – niewidzialne na co dzień. W emocjonalnych interpretacjach spacerowicze będą też uczyć się „wypowiadać” miasto (swoje miasto!). Podczas spaceru uczestnicy usłyszą i poczują nieswoją codzienność Bydgoszczy – spojrzą na „niecodzienną codzienność” miasta osób przyjezdnych (na wizerunek inny niż ten, który jest prezentowany np. w komunikatach marketingowych).

Celem takiego doświadczenia będzie próba wypracowania konkurencyjnego języka mówienia o mieście (burzącego jego stare opozycje), który może w przyszłości mieć również implikacje praktyczne (może na przykład posłużyć zaprojektowaniu alternatywnego systemu informacji miejskiej, aplikacji lub mapy). Aby zrozumieć miasto, trzeba zrozumieć siebie, ale też, aby zrozumieć siebie – trzeba zrozumieć zajmowane przez siebie miejsce: przestrzeń i środowisko naszego tu i teraz. Miejska interpretacja może też stać się dzięki temu, jak pokazał już Martin Heidegger, formą zamieszkiwania.Spotkamy się zatem na spacerze również po to, żeby wspólnie nauczyć się lepiej mieszkać.