PAWEŁ DYBEL

Profesor w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Absolwent Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Instytutu Filozofii Uniwersytetu w Heidelbergu. 

Główne pola zainteresowań badawczych to wybrane nurty w filozofii współczesnej (hermeneutyka, fenomenologia, egzystencjalizm, antropologia filozoficzna, poststrukturalizm, postmodernizm) oraz implikacje filozoficzne w psychoanalitycznych teoriach. Jest też autorem książek i esejów, których tematem jest twórczość polskich pisarzy XX wieku.  Liczne publikacje w języku niemieckim i angielskim.

Był kierownikiem kilku grantów polsko-niemieckich i polsko-brytyjskich w ramach współpracy Polskiej Akademii Nauk z instytucjami naukowymi tych krajów. Od 2014 do 2021 roku kierował grantem NPRH poświęconym badaniom recepcji psychoanalizy w Polsce. Owocem tych badań, w których uczestniczyło ponad dwadzieścia osób jest seria wydawnicza w postaci kilkunastu pozycji książkowych. 

Stypendysta Fundacji im. Alexandra von Humboldta, DAAD, DFG, The Mellon Foundation, The Kosciuszko Foundation. Wykłady i seminaria na uniwersytetach w Bremie, Berlinie, Londynie, Buffalo i innych. 

Trzykrotnie nominowany do Nagrody im. Jana Długosza. 

Wybrane publikacje książkowe:  Urwane ścieżki. Przybyszewski, Freud, Lacan, Kraków 2001; Granice rozumienia i interpretacji. O hermeneutyce H.G.Gadamera (Kraków 2004); Okruchy Psychoanalizy (Kraków 2007); Dylematy demokracji (Kraków 2015); Psychoanaliza – ziemia obiecana? t. 1,2(Kraków 2016, 2021); Psychoanalytische Brocken. Philosophische Essays(Würzburg 1916); Mesjasz, który odszedł. Bruno Schulz i psychoanaliza (Kraków 2017); Psychoanalysis – the Promised Land? (Berlin, London, New York 2019); Nieświadome na scenie. Witkacy i psychoanaliza (Kraków 2020); Rozum i nieświadome. Filozoficzne eseje o psychoanalizie (Kraków 2020); Lektury subwersywne, (Kraków 2022)